Begonnen koud, landden we uiteindelijk in een croupe in het stadhuis

We are searching data for your request:

Forums and discussions:

Manuals and reference books:

Data from registers:

Wait the end of the search in all databases.
Upon completion, a link will appear to access the found materials.

Go to search results >>>

Soms kan een milde verkoudheid veranderen in een angstaanjagende hoestaanval in een dramatische wending. Dus het gebeurde met Bdin. Nu, ik weet het, zou het niet voor ons hebben uitgepakt tegen de tijd dat we een "krupp-managementgids" hadden.

Begonnen koud, landden we uiteindelijk in een croupe in het stadhuisCroepen - ontsteking en ontsteking van de wervelkolom - komen veel voor bij kinderen jonger dan 6 jaar. In de meeste gevallen kunnen een paar goede praktijken thuis de ziekte verlichten en genezen. Oktober was het nauwelijks dode jaar van mijn zoon. We waren in de nasleep van de periode van wakker worden en de kleine was bijna constant ziek. Loopneus, krabben en hoesten waren gemeengoed bij ons. We schrijven niet meer dan gewoonlijk het geluid van een ietwat hese, verkrampte schouder toe aan dulutane, zelfs meer dan normaal. Ik was levend en opgewekt die dag, we dachten dat hij weer iets uit de gemeenschap had gehaald, en zou een paar dagen denken na thuis te blijven. 'S Avonds maakte ik hem een ​​goed warm bad en liet hem een ​​goede tijd beleven. Ik wilde gewoon weten hoeveel galibi ik veroorzaak met de hete stoom. Na een paar minuten zag ik dat Damon zich steeds merkwaardiger begon te gedragen. Hij stopte met spelen, slikte en hoestte toen, maar zo dwaas als hij ooit was geweest; vreemde, korte, blaffende geluiden. De hoest werd dikker en ik zag dat hij erg bang was. Hij begon te huilen en ik kwam snel uit het water en terwijl ik me erin kneep, hoorde ik het harde, stekende, piepende geluid van mijn arme ritselende lucht. Ik begon tegen mijn vriend te roepen om de kinderarts en de ambulance te bellen omdat hij in grote problemen verkeerde.De kinderarts aan de telefoon luisterde naar het huilen en hijgen van het kind en stopte de verlammende aanval. Hij adviseerde ons om de kleine onmiddellijk naar de frisse, koude lucht te brengen en als de situatie binnen een paar minuten verbetert, zou hij na een tijdje opvolgen, maar zelfs na 2-3 minuten zouden we de redders bellen. We waren erg bang alle ramen van het appartement - gelukkig was het al koud, het was herfstavond, dus de lucht verfristte zo snel - we trokken een kleine pyjama aan, deden een jas aan, wikkelden ze in een auto en liepen de auto in. Helaas is ons stadstoezicht berucht om zijn onprofessionele remedie, en deze niet-zo-positieve naam is die dag niet bekritiseerd. De behandelend arts is niet eens opgekomen uit de noodzaak om de diagnose te stellen. Zijn koffiemok bedekte hem, verveeld: "Koud, hoestend, geef het kind een kans en drink veel vocht." En andersom worden we al een tijdje "Doctor Doctor" genoemd, maar met mijn voorhoede voelen we allebei dat het probleem nu groter is. Na lang te hebben verklaard dat er echt iets mis was met de kleine, was het moeilijk om de stethoscoop te pakken die moeilijk te verslaan was. Hij leek verrast te zijn over wat hij hoorde. Hij keek naar zijn collega, vroeg tot welk ziekenhuis we behoren en hij had me de verwijzing gegeven - ze belden ons naar de juiste instelling. Mijn kwaal is erg moeilijk, soms een beetje uitgeput, omdat we eind juli zijn gaan slapen, maar huilen heeft me wakker gehouden. Hij leek steeds meer moe en zwakker te worden. Tegen de tijd dat we in het ziekenhuis aankwamen, gingen we snel door de registratie en renden naar de kinderafdeling. Veel mensen wachtten op ons toen we meldden dat het kind verdronk, dat was verergerd door de ruwe lucht in het ziekenhuis, en moest wachten. In die tijd hadden we geen idee hoe lang deze 'wachtrij' was: de brand werd steeds ongrijpbaarder, het hoesten krachtiger en de verstikking. We waren terughoudend om een ​​raam in de deken te openen en het in een jasje te wikkelen om het over de lange ruimte te hangen. Ze hebben ons om twee uur in de ochtend bevallen. Slechts één ouder kon om de baby vragen (dit is de regel), en aangezien ik in het eerste trimester zat met mijn tweede kind in mijn buik - en ik kon geen zwangere vrouw grootbrengen, kon ik niet veel aan. Ik moest in het bloed wachten, ik had me nog nooit zo hulpeloos gevoeld. De croupe wordt behandeld met een medicinale dop en een inhalator, maar Bdi was zo bezorgd over de machine dat hij lachte en bloosde dat mijn hart was gescheurd. Ik nam niet de moeite om naar het geschreeuw te luisteren, liep er tegenaan, het kon me niet schelen of het vrij was of niet.In het geval van een verlammende aanval verergert de keelpijn de symptomen aanzienlijk. De trappen worden ook strakker en het kind krijgt minder lucht. Het is heel belangrijk om de kleintjes te kalmeren en we proberen zo kalm mogelijk te blijven. Nadat ik in mijn hoofd was geplaatst, slaagde ik erin de jongeman enigszins te troosten en werd ik een paar keer in de inhalator gezogen. De arts vond het eindelijk nuttig om Bdi voor een paar dagen observatie binnen te houden. Ze had een hele slechte huid, het was verschrikkelijk om haar te zien. Hij ging zelfs een kamer in met een croupier en hij sliep daar in de jas van zijn moeder, gewikkeld in een hoodie, omdat de kinderen vanwege hun toestand in het bed van de baby moesten blijven. . Zelfs de patiënten lieten me zelfs niet toe om op bezoek te gaan, omdat ROTA net op de afdeling was geïnfecteerd, wat voor een baby erg gevaarlijk kon zijn. Mijn zoon bleef bij de kleine binnen. Het was 3:30 in de ochtend en ik stapte in de auto en ging naar huis. De brandende spanning kwam in de vorm van enorme tranen in het land. Ik kon niet slapen tot de ochtend en ik maakte me vreselijk zorgen over wat mijn kleine patiënt zou zijn. Ik heb een boekje samengesteld voor zowel mijn man als mijn broer, zodat we tegen de tijd dat het bezoek begint, hun spullen kunnen halen, omdat we niets hadden om samen te stellen en 's nachts binnen te brengen. Mijn broer bleef op de hoogte van de gebeurtenissen, dus ik was tot op zekere hoogte 'daar', we hadden een videofoon en hielden onze ziel bij elkaar.De jongens brachten drie dagen in de kerk door. Als alternatief werden ze bezocht door familieleden die tijdens werktijd daadwerkelijk als boodschapper konden worden gebruikt. Gelukkig verbeterde zijn toestand snel. Dus achteraf zeg ik dat de angst groter was dan de moeite zelf. Als we een aantal basismethoden hadden beheerst, een "krupp-managementgids" hadden gehad, zouden we niet alles hebben gedaan, en onze valuta thuis zou succesvol zijn geweest. Sindsdien hebben we de genitale kwaadaardigheid van het geslacht geleerd, en sinds croupus de neiging heeft het stigma in de zieke periode te persen - en volgens onze kinderarts kan het om de zes jaar worden herhaald. rekening houdend met de verwarming is de situatie in alle gevallen aanzienlijk verslechterd. We hebben een ultrasone luchtbevochtiger, een luchtreiniger voor de kinderkamer en een professionele inhalator gekocht. We hebben dus de luchtkwaliteit aanzienlijk verbeterd en als de situatie zich voordoet, kunnen we onmiddellijk actie ondernemen en eventuele opflakkeringen die zo snel mogelijk optreden, aanpakken. Hoewel het huilen van augustus tot de lente bijna continu is, hebben er in 2017 gelukkig geen verdere verlammende aanvallen plaatsgevonden.

• Krupp: Wat kunnen we het kind geven en wat niet?
• Symptomen en behandeling van Krupp bij kinderen
• Kruppa's hoest

---